سخن روز

افغانستان 

غنم لو غوندې ښایسته یې دهیرمند رڼه څپه یې 

اې زموږ افغانستانه ! د مورکۍ دخولې کیسه یې 

د اوزبېک ماشوم موسکایې، دتورکمن قـُرصه رخچینه 

د پامیر زیږه هوا یې ، د آمو خوږه نغمه یې 

له پارون نه را الوتی د ناټونو مست شرنګی یې 

د مڼې د ګل پرپاڼه لیکل شوې زمزمه یې 

د بابا له هسکې څوکې درته ګورم راته ښکارې

غـُلغله یې، هسک صلصال یې یا خودنګه شمامه یې

 
له قومونو اوبدل شوی د بابا رنګین ګیلیم یې 

د ابۍ تږي منګي ته د غره غېږه کې چینه یې

د نیلاب په شور دې مینځم، بلوڅي مول کې دې نغاړم

ته د دې ملت د عزم یوه لویه کتیبه یې

 
ته اتڼ یې ته قرصک یې، یکه زار د شپون ناره یې

د ملت د عشق یادګاره ! په سندرو کې ټپه یې 

ته ودان یې، ته ازاد یې ،ته پرون یې ته سبا یې 

اې زموږ افغانستانه ! ته ویاړلې زمانه یې

شاعر:څېړندوى عبدالغفور لېوال