کښتګر خپل غويی د استراحت په موخه په يو ګوښه کي وتاړه او خپله په کار پسي روان سو؛ يو ګړی وروسته يو ستړی سوالګر راغئ، له غوايي سره نژدې کښېنستئ، خوب غلبه پر وکړه، بيده سو.

غوايي ځان د سوالګر خورجين ته و رساوه، په خورجين کي چي څه وو، ټول ئې وخوړل.

سوالګر چي راويښ سو، د غويي خاوند ئې پيدا کړ او د خپلو شيانو د تاوان غوښتنه ئې ځني وکړه.

د غوايي خاوند سوالګر ته وويل، اې د خدای بنده، ته بايد ماته د غوايي تاوان راکړې!

سوالګر حيران سو، ول نو زه‌ ولي تاوان درکم؟

د غوايي خاوند ورته وويل، ځکه چي زما په غوايي دي د سوال او فقر وړيا ډوډۍ وخوړه، نور زما کار نسي کولای!

#هدفــ: د هغه چا چي د سوال په ګوله خوله خوږه سي، خپل د کور شات بيا خوند نه ورکوي.

#د_قانع_ژباړه



:: اړونده موضوع: زما ژباړي
:: تړاو: پند
ن :
ت : ۱۴۰۳/۰۱/۱۸
 
اعلان.

.:: کلیک ::.