سخن روز

وايي په پخوا زمانو کي يو عادل پاچا وو، د ناروغۍ په اساس ناڅاپه کوڼ سو؛ خپلو وزيرانو ته ئې ډېر وژړل. وزيرانو ددې لپاره چي پاچا ته تسئليت ورکړي، ورته وئې ويل، خير دئ، که دي د اورېدو حس له لاسه ورکړی، خدای مهربانه دئ، الله به ډېر عمر در کړي.

پاچا ورته وويل، تاسي نه پوهېږئ، زه پر دې ژاړم که يو مظلوم د انصاف غوښتلو لپاره ماته راسي، زه به د‌ هغه ږغ څنګه اورم!

وروسته ئې امر وکړ، په هيواد کي دي هيڅوک سره کالي نه اغوندي، بېله مظلوم څخه؛ څنګه چي زه سورلباسی ووينم، پوهېږم به، چي له هغه سره ظلم سوی، کومک ته به ئې ځان رسوم.

#هدفــ: که اراده وي، د مظلوم ږغ په هر حالت کي اورېدل کېدای سي.

#د_قانع_ژباړه