سخن روز

یو ځوان ناروغه وو، اشتهاء ئې نه وه، هیڅ شي ته ئې زړه نه ښه کېده، معدې ئې شی نه قبلاوه.

طبیب ورته وویل عسل وخوره؛ ځوان ویل، نه ئې خورم، بېرېږم هسي نه زړه مي را بد کي.

طبیب ول ویې خوره، مه بېرېږه زه درسره یم.

ځوان عسل وخوړل، معده ئې ښه سوه، رک روغ سو.

طبیب ورته وویل: پوهېږې، ولي دي معدې عسل ومنل او ژر ئې هضم کړل؟

ځوان ویل: نه، نه پوهېږم!

طبیب ویل: عسل یوازینی طبعي خوراک دئ، چي ستا تر هضمیت مخکي یو ځل مچمچۍ هضم کړي دي، ځکه نو ستا پر معده ښه ولګېدل او د معدې دوا دي سوه؛ که ته غواړې، چي خلک ستا خبره ومني او رد ئې نه کړي، نو هڅه وکړه، چي مخکي تر خبري کولو اول خپله خبره د مچۍ د عسلو په څېر په خپل مغز کي هضم که، بیا ئې پر ژبه راوړه!

#د_قانع_ژباړه