سخن روز

غمه مړ سې، غمه ورک سې، غمه ټوله لولپه سې
د نېستۍ په باد کي، باد سې، د نېستيو سلسله سې

غمه وزېږې هغوى ته چي غمونه کري بل ته
د مظلومو په آه هو کي، د اورونو سره لمبه سې

په کور کلي، ښار او دښت کي په مکتب او مدرسه کي
د پېغلوټو او زلموټو دسپين روبو صدقه سې

ورک سې، غيب سې، هم ناښاد سې د افغان انسان له کوره
زموږ له خوا څخه مختور سې د بدرنګو بدرګه سې

ژونده راسه، سوله راوړه ټول افغان ودان ودان که
دوستي وکره په زړو کي، چي دښمن ته خرخښه سې