سخن روز

د فارسي ژبي د مستانه شاعر خيام رباعيات

دپښتو ژبي د سرتاج شاعر جهاني منظومه ژباړه

ما و مى و معشوق درين كنج خراب

جان و دل و جام و جامه در رهن شراب
فارع زاميد رحمت و بيم عذاب
ازاد زخاك و باد و از آتش و آب
زه او مى و معشوق دلته د مغانو په كونجونو
زړه او روح جام او جامه مي په ګروي د شرابونو
نه مي تمه د رحمت سته نه مي ډار له عذابونو
زه ازاد له خاورو باده له اوبو او له اورونو

چندان بخورم شراب كين بوى شراب
آيد ز تراب چون شوم زير تراب
تا بر سر خاك من رسد مخمورى
از بوى شراب من شود مست و خراب
غواړم دومره شراب وڅكم چي مى بوى د شراب راسي
د هغه قبر له خاورو چي تر لاندي مړى زما سي
چي خمار حريف تېرېږي زما پر خاوره زما پر قبر
د شرابو بوى يې مست كي خرابي ورته پيدا سي

تا بتوانى غم جهان هيچ مسنج

بر دل منه از آمده و نامده رنج
خوش ميخور و ميباش درين دير سپنج
با خود نبرى جوى اګر دارى ګنج
چي دي توان وى چي ونه خورې د فانى دنيا غمونه
پر زړه بار نه كې د تلليو او راتلونكو شپو غمونه
دې پردۍ مېنه كي تېرى شپې په ميو په خوښۍ كه
خزانې به دي وي پاته ترې به درومې تش لاسونه